Η προτεραιότητα στην ευημερία της κοινότητας στο σύνολό… της οδηγεί σε μια πιο αρμονική και ευημερούσα κοινωνία για όλα τα μέλη της.Διαβάστε περισσότερα
Ο κοινοτικισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που τονίζει τη σύνδεση μεταξύ του ατόμου και της κοινότητας. Βασίζεται στην πίστη ότι η κοινωνική ταυτότητα και η προσωπικότητα του ατόμου διαμορφώνονται κυρίως από τις κοινοτικές σχέσεις, με έμφαση στις ανάγκες και τους στόχους της κοινότητας πάνω από τους ατομικούς. Ο κοινοτικισμός συχνά αντιθέτεται με τον κλασικό φιλελευθερισμό, μια φιλοσοφία που θεωρεί τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες ως πρωταρχικές.
Οι ρίζες του κοινοτικισμού μπορούν να ανιχνευθούν σε αρχαίες φιλοσοφίες, όπως ο Κονφουκιανισμός στην Κίνα και οι ελληνιστικές φιλοσοφίες στην Ελλάδα, οι οποίες τονίζουν τη σημασία της κοινότητας και της κοινωνικής αρμονίας. Ωστόσο, ο σύγχρονος κοινοτικιστικός κίνημα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στον 20ο αιώνα, ιδιαίτερα στις δεκαετίες του 1980 και 1990, ως απάντηση στην αντιληπτή αύξηση του ατομικισμού στις δυτικές κοινωνίες.
Ο όρος "κοινοτικός" δημιουργήθηκε από τον βρετανό κοινωνιολόγο Τ.Χ. Μάρσαλ και η φιλοσοφία αναπτύχθηκε περαιτέρω από τον αμερικανό κοινωνιολόγο Αμιτάι Ετζιόνι. Ο Ετζιόνι, συχνά θεωρούμενος ο ιδρυτής του σύγχρονου κοινοτικισμού, υποστήριξε ότι η έμφαση στα ατομικά δικαιώματα είχε πάει πολύ μακριά, οδηγώντας σε μια κοινωνία που παραμελούσε τις κοινοτικές της υποχρεώσεις.
Ο κοινοτικισμός κέρδισε σημαντική προσοχή τη δεκαετία του 1990, με τη δημοσίευση βιβλίων όπως το "Το Πνεύμα της Κοινότητας" από τον Ετζιόνι και το "Συνήθειες της Καρδιάς" από τον Ρόμπερτ Μπέλαχ. Αυτά τα έργα υποστήριζαν μια ισορροπία μεταξύ των ατομικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών ευθυνών, και κάλεσαν για μια ανανεωμένη έμφαση στις αξίες της κοινότητας.
Ο κοινοτικισμός έχει επηρεάσει έναν αριθμό πολιτικών κινημάτων και πολιτικών πολιτικών σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, έχει χρησιμοποιηθεί για να επιχειρηματολογήσει υπέρ της σημασίας του κοινωνικού κεφαλαίου, της ανάπτυξης της κοινότητας και της πολιτικής συμμετοχής. Έχει επίσης επηρεάσει τις συζητήσεις για την κοινωνική πολιτική, ιδίως σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η οικογενειακή πολιτική και η κοινωνική πρόνοια.
Παρά την επιρροή του, το κοινοτικισμό έχει επίσης δεχθεί κριτική. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να οδηγήσει στην καταπίεση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ενώ άλλοι υποδεικνύουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει τον κοινωνικό συντηρητισμό ή τον αυθαίρετο ηγεμονισμό. Ωστόσο, οι κοινοτικιστές υποστηρίζουν ότι η φιλοσοφία τους απλώς επιδιώκει να ισορροπήσει τις ανάγκες του ατόμου και της κοινότητας, παρά να δίνει προτεραιότητα σε μία από τις δύο.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Communitarianism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
